Normaal gesproken is oktober de maand van de tartufo bianco, de witte truffel, de funghi porcini en andere paddenstoelen, lekkere zware rode wijnen, knapperig haardvuur in ons buitenrestaurant, heerlijk genieten van het najaarszonnetje, van verkleurende bladeren, van prachtige natuur, toch nog lekker even zwemmen in ons verwarmde zwembad en aansluitend of de hottub of de sauna in. Maar dit jaar was oktober totaal anders.

Dit jaar waren we voor de eerste keer in 15 jaar exploitatie dicht in oktober. Normaal is ons seizoen altijd van de meivakantie tot en met de herfstvakantie. Maar dit jaar hadden we besloten zelf een keer in oktober op vakantie te gaan. Wij zijn namelijk altijd veroordeeld tot de slechtste maanden van het jaar qua weer om binnen Europa op vakantie te gaan. Maar in oktober is het weer in Zuid-Europa nog prima. Sicilië stond weer op ons verlanglijstje of anders een keer naar Griekenland. Het liep echter anders.

Half augustus kregen we namelijk het bericht dat de huurders van ons huis in Amsterdam er per half september uit zouden gaan. Het Spaans/Deense stel had besloten om na bijna 5 jaar huren zelf een huis te gaan kopen. Dus de Stoombootweg kwam vrij vanaf half september. En dit was een beslissend moment in ons leven, alweer één. Want wat gingen we doen met het huis dat we al bijna 30 jaar in ons bezit hebben?

We hebben het huis in september 1997 gekocht en er bijna 10 jaar met heel veel plezier gewoond. Toen we naar Italië vertrokken, besloten we het huis niet te verkopen maar te gaan verhuren met het idee dat als we ooit terug wilden, we in ieder geval nog een huis in Amsterdam hadden. Maar inmiddels heeft de praktijk de theorie ingehaald. Want we wonen al bijna 20 jaar met zoveel plezier in Italië dat dat scenario eigenlijk niet meer bestaat. Wij zien onszelf niet meer in Nederland wonen. We zijn het land helemaal ontgroeid. Het is niet meer het Nederland dat we 20 jaar geleden hebben achtergelaten. Italië daarentegen hebben we in ons hart gesloten en we hebben hier een heerlijk leven opgebouwd. Zowel zakelijk als privé. Dus besloten we, na een goed en lang gesprek en een nachtje slapen, ons huis in Amsterdam te gaan verkopen.

En daar ging dus onze vakantie in oktober want we wisten wel dat er heel veel aan het huis zou moeten gebeuren om het verkoop klaar te maken. Het huis is bijna 20 jaar verhuurd geweest en iedereen die in de verhuur zit kan je vertellen dat een huis daar niet van opknapt. En aangezien JP toch nog geen grote projecten had gepland in oktober (behalve op vakantie gaan dan) kon hij net zo goed een aantal weken naar Amsterdam. Zogezegd zo gedaan. Al op donderdag 26 september (we hadden nog gasten) vertrok hij, terwijl wij aan de Piemontese cena zaten met witte truffel. We hadden een grote bus gehuurd voor al zijn gereedschap maar ook om de persoonlijke spullen die nog in het huis stonden mee terug te kunnen nemen. Het huis is altijd gemeubileerd verhuurd, we zijn naar Italië vertrokken met 2 honden, een kat en een paar koffers, dus er stonden nog heel veel spullen. Naast een bank, stoelen etc. uiteraard ook veel persoonlijke dingen zoals fotoalbums, servies, schilderijen. De persoonlijke spullen stonden allemaal opgeslagen op zolder die niet toegankelijk was voor onze huurders.

En zo werd de maand oktober gevuld met klussen en het verkoop klaar maken van ons huis aan de Stoombootweg 22 in Amsterdam. Ik bleef in Italië om op het huis en de honden en katten te passen. JP heeft zich suf gewerkt en het eindresultaat mag er zijn! Het hele huis is van binnen en buiten geschilderd, gestuct, alles wat stuk was is gerepareerd. Wat een plaatje is het geworden! Eind oktober zijn er foto’s gemaakt en is er een bord in de tuin gekomen. Stoombootweg 22, onze laatste connectie met ons Nederlandse leven, staat te koop!

Voor geïnteresseerden, neem contact op met onze makelaar: De Graaf en Groot Makelaars, 020-6627140 en vraag naar Emilie Bouwman of Eppo Henselijn.

Ons huis staat op Funda en heeft ook een eigen website: https://stoombootweg-22.nl/