Tijdens onze tijd in de Kalverstraat maakten we deel uit van een franchiseorganisatie. Onze locatie was echter uniek binnen die organisatie, omdat we uitsluitend horeca aanboden, in tegenstelling tot bijvoorbeeld de locatie in Zwolle, waar ook een winkelgedeelte aanwezig was. Dit zorgde ervoor dat we ons niet altijd konden vinden in de keuzes die door de organisatie werden gemaakt. Zo vonden wij dat er te veel nadruk lag op de viswinkels, waardoor onze stem als horecalocatie niet altijd werd gehoord. We kozen er dan ook vaak voor om onze eigen koers te varen, en dat ging ons uitstekend af. Dat dit gepaard ging met lange werkdagen vonden we geen probleem; we houden van hard werken, zolang het leidt tot succes, en dat was zeker het geval.

Een kans om uit te breiden

Begin 2000 benaderde de franchiseorganisatie ons met het voorstel om een tweede visrestaurant te openen aan de Nieuwendijk. Het uitbreiden naar meerdere zaken was altijd een ambitie van ons geweest. Toch besloten we, na enkele jaren in de Kalverstraat te hebben gewerkt, om dit aanbod niet aan te nemen. De aanhoudende personeelsproblemen en het besef dat wij als team juist heel sterk zijn, speelden hierin een grote rol. Bovendien kwamen we erachter dat de franchiseorganisatie minder stabiel was dan we dachten. Toen enkele investeerders zich terugtrokken, leidde dat tot het faillissement van de organisatie.

Deze ontwikkelingen hadden een enorme persoonlijke impact. Ze dwongen ons om na te denken over onze toekomst in de horeca. Uiteindelijk besloten we onze zaak in de Kalverstraat te verkopen. Dat proces verliep niet zonder uitdagingen. Zoals vaak het geval is wanneer er grote bedragen mee gemoeid zijn, bracht dit veel stress met zich mee. Toch was het een noodzakelijke stap. Het besef dat we onszelf in een kwetsbare positie hadden gebracht, was een harde, maar waardevolle ondernemersles. We namen ons voor dat dit ons nooit meer zou overkomen. Het was een dure, maar leerzame ervaring waar we uiteindelijk sterker uitkwamen.

Een nieuwe kans op het Marie Heinekenplein

Tijdens de nasleep van het faillissement kwamen we in contact met een nieuwe speler op de vismarkt, die de franchiseorganisatie had overgenomen. Dit bedrijf bezat al een aantal viswinkels in Nederland, waaronder één op het Marie Heinekenplein in Amsterdam. Toen de eigenaar van die locatie failliet ging, vroegen ze ons of we geïnteresseerd waren om de winkel met het restaurant over te nemen. Dit aanbod konden we niet weigeren.

In juni 2003 namen we afscheid van de Kalverstraat en openden direct onze nieuwe zaak op het Marie Heinekenplein. We verhuisden de inboedel en namen een deel van het personeel mee, al moesten we helaas ook afscheid nemen van enkele medewerkers, omdat de nieuwe locatie aanzienlijk kleiner was. Het was een emotionele tijd, waarin veel tranen zijn gevloeid. We beschouwen deze periode als een van de moeilijkste momenten in ons ondernemerschap. Toch wisten we het tij te keren: 2003 werd het jaar waarin we langs het randje ondernamen, maar er uiteindelijk sterker uitkwamen. We verkochten de Kalverstraat en investeerden in een nieuwe zaak op het Marie Heinekenplein. Achteraf gezien was dat geen slechte beslissing.

Het leven op het Marie Heinekenplein

De nieuwe locatie bood weer een combinatie van een viswinkel en een visrestaurant. De ingang van het restaurant bevond zich aan de kant van het plein, waar we een mooi terras hadden. Het restaurant trok veel gasten, terwijl de winkel deel uitmaakte van een passage met een bakker, kaasboer, slager, groentewinkel en supermarkt. Het Marie Heinekenplein had een heel andere dynamiek dan de Kalverstraat. Deze buurt in stadsdeel De Pijp had een sterke wijkfunctie, waardoor we veel vaste klanten kregen in zowel de winkel als het restaurant. Toch misten we soms de hectiek van het centrum van Amsterdam.

Na bijna twee jaar besloten we de zaak te verkopen en afscheid te nemen van zowel de horeca als de detailhandel. Het was tijd voor een nieuwe, drastische wending in ons leven. 2005 werd het jaar waarin we ons volledig op een nieuw avontuur stortten: onze eigen Giro d’Italia.